Szkołę Treningu Grupowego skończyłam w 2006 roku. Wspominam ten program rozwojowy jako intensywne, autorefleksyjne doświadczenie. Takim, które dało mi kręgosłup trenerski. Z jednej strony dzięki temu, czego dowiadywałam się na swój temat, na swój temat w relacji z innymi. Z drugiej strony wszystko to czego dowiadywałam się odnośnie pracy z grupą, odnośnie tego co się dzieje w grupie, co się dzieje między ludźmi, o następstwie tych zdarzeń, które mogą się pojawiać. Myślę, że po tych 12-nastu latach prowadzenia szkoleń biznesowych, szczególnie, w sytuacjach trudnych między ludźmi na sali, wracam do tego czego dowiedziałam się od Haliny. Jest to niezwykle cenne, że ten drogowskaz, który dostałam od Haliny 12-naście lat temu odnośnie pracy trenerskiej, jest cały czas aktualny. Dziękuję Ci Halino.

Są trzy powody, które chyba najbardziej pozwalają mi cieszyć się tym, ze skończyłem, właśnie tą szkołę. Z jednej strony, Halina pokazała mi dlaczego zachowuje się tak, a nie inaczej. Drugi powód to, rola emocji podczas szkoleń i warsztatów. Dlaczego, mamy mówić ludziom o emocjach, dlaczego w świecie biznesu, mamy poruszać tak nieprofesjonalny temat jak emocje?. Trzeci powód to spotkanie z Haliną, jako człowiekiem. Spotkanie z zupełnie innym typem trenera, niż ja jestem, czy tez wielu innych trenerów, których widziałem. Trenera pełnego pokory, a jednocześnie maksymalnie skoncentrowanego na profesjonalnym wykonaniu swojego zadania.